Componeren in Cocarna

Namaste lieve allemaal,

Jullie zullen vast wel denken.. die gaat ineens wel heel snel! Ik loop een beetje achter met mijn verhalen, dus vandaar deze shoot aan adventures.. Hope you all enjoy!

Onze gezellige club wisselt in rap tempo.
Zoals dat gaat met reizen nemem sommigen afscheid om hun avontuur ergens anders voor te zetten en nemen nieuwe mensen hun plaatsje in. En zo verlaten we Hampi met een groep van 6 mensen. Op het station moeten we weer eens wachten, zoals dat gaat met reizen en zoals dat zeker gaat in India. Liah haalt haar gitaar tevoorschijn en zittend in een kringetje vermaken we ons met het zingen van liedjes. Binnen een minuut ziet het letterlijk en figuurlijk zwart van de nieuwsgierige Indiers en zijn we omsingeld door minstends 100 man.
Niet dat ze gezellig meedoen, ze staan daar maar een beetje te staren, niemand toont ook maar enigszins enige vorm van blijdschap of vermaak. Wij snappen er niks van.. we hebben de Indiers toch echt uit hun dak zien gaan.. op eigen terrein voelen ze zich veilig en durven ze zich helmaal te geven, maar met die vreemde gora's en gori's en hun rare liedjes weten ze zich geen raad. We gaan tot het uiterste om ze mee te krijgen, proberen de boel op te zwepen en bedenken allerlei acties die hen tot actie zou kunnen doen overgaan. Geen enkele reactie. Niks. Uiteindelijk helpt degene met de grootste mond, waarschijnlijk iemand uit de big city, ons uit de brand. Ze willen niet meedoen, zo legt hij uit, omdat ze denken dat wij daarna om rupees vragen! Maar natuurlijk! Dat wij daar zelf niet aan gedacht hebben! Het blijft tenslotte wel India! Natdat we de omstanders ervan hebben overtuigd dat we geen geld willen beginnen een aantal aarzelend mee te klappen op ons 'If you're happy and you know it, klap your hands'. Ook zien we zowaar op een aantal gezichten iets dat lijkt op een glimlach. Aangemoedigd door de beginnende doch lauwe reacties probeer ik iedereen te laten glimlachen.. we maken vorderingen. Een lach van iemand die roept SMILE! SMILE! kunnen ze moeilijk weerstaan. Een aantal mannen roepen dat ik moet gaan dansen. Mooi, nu kunnen we dealtjes gaan sluiten. 'If you all klap your hands, I'll dance! You promise?'. Er klinkt uit zeker 50 monden een instemmend antwoord. Mooi, nu komen we ergens. En dus ga ik daar temidden van 100 opgewonden Indiers uit m'n plaat. Ondertussen moet ik streng controleren of iedereen wel meeklapt, maar het sfeertje zit er lekker in. De reacties zijn echter nog steeds niet overweldigend hoewel ze gebiologeerd naar mijn heupgedraai staan te kijken. Eenmaal in de bus hang ik uit het raam van de stilstaande bus en ontdek een staarder. En plotseling krijg ik een idee. Ik begin voor hem te zingen... 'If you happy and you know it wobble your head' Ik kan aan zijn gezicht zien dat hij niet wil, maar tot zijn eigen schrik beantwoord hij mijn headwobble... tot drie keer toe!

We komen aan op een bountystrandje, een uitermate geschikte locatie om robinsonnetje te gaan spelen (net doen alsof je op een onbewoond eiland bent gestrand, een hut bouwen, fruit plukken en visjes vangen) Ware het niet dat het regent. De hele dag. Nou besef ik heus wel dat Robinson Crusoe ook wel eens regen heeft gehad, maar meneer Crusoe had geen leuk guesthouse om de hoek. We moeten dus iets anders bedenken... we schrijven een lied over onze Indiase ervaringen en de ontroerende betekenis van de manier van groeten hier in India... Namaste. Als de tekst en de melodie naar ieders tevredenheid is gaan we het opnemen met een recordingprogramma dat Liah op haar computer heeft. Liah, met haar ervaring als zangeres, leidt ons enthousiasme in banen en zonder haar zou het gewoon een grappig liedje zijn geworden, maar hoe verder we in het proces gaan, hoe mooier het lied wordt. Het is een heel werk. Alle geluiden moet apart opgenomen worden: de eerste en tweede stemmen, de neurimelodieen, de gitaar, het klappen, het rinkelen met mijn enkelbandjes en tot slot nog een swingende beat eronder. We werken tot diep in de nacht, maar ik ben te opgewonden om me moe te voelen. Jullie begrijpen, ik ben helemaal in mijn element en voel me zielsgelukkig. Ik mag in het refrein de tweede stem doen en als ik mijn eigen stem terug hoor kan ik mijn oren niet geloven.. ben ik dat? Het klinkt heel mooi en ik ben dan ook echt super trots. Nooit gedacht dat mijn eigen stem nog eens het geluid van de dag zou worden!

Helaas moeten jullie nog even wachten om het resultaat te kunnen beluisteren, maar vol trots kondig ik dan wel vast de tekst aan... 'de Namaste song'



Shalom and Nihau, Aloha, Hey
namaste namaste
Everyone greets you in a different way
namaste namaste
When you're walking in India you should say
namaste namaste
If you step in some holy shit, that's ok
namaste namaste

Everyone has a secret inside,
open your heart and share the devine
When you meet someone on your way,
Show them your love when you say
namaste

When your bus is 27 hours delayed
namaste namaste
Due to a bovine roadblockade
namaste namaste
And then you get to your guesthouse and your bed 's made of hey
namaste namaste
But you're on a tight budget so you just have to stay
namaste namaste

Everyone has a secret inside,
open your heart and share the devine
When you meet someone on your way,
Show them your love when you say
namaste

...if you wobble youre head, cause you don't know what to say... and you still give directions though you don't know the way... don't take it badly it's the Indian way... NAMASTEEEE

In the morning you wake up in a magical place
namste namaste
They give you a multi coloured powder face
namste namaste
Cause they're having a festival the Indian way
namaste namaste
So you sing in the streets and you dance all day
namaste namaste

Everyone has a secret inside,
open your heart and share the devine
When you meet someone on your way,
Show them your love when you say
namaste


We zingen het lied, al reizend, voor iedereen die het wel en niet horen wil.
In treinen, bussen, op stations, op straat en in onze guesthouses. Ik blijf er zelfs een keer voor in de bus zitten, terwijl ik er eigenlijk al uit had gemoeten. Backpackers genieten van de herkenbare-typisch-India tekst en de Indiers... die vinden het helemaal te gek... Namaste!