the Singapore Sling
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg marlies
11 Oktober 2007 | Singapore, Singapore
Hello everyone,
Thanks maar weer voor alle berichtjes.. ook al ben ik bijna thuis, ik blijf het geweldig vinden van jullie te horen! Met z'n allen dus nog even reageren!
De laatste avond op Gili Trawangan kan mij niet lang genoeg duren... Ter ere van mijn vertrek houden we een afscheidfeestje in de 'Sama Sama' met alle gezellige mensen van het eiland en het dubbele aantal aan cocktails. En dus stap ik na 2 uurtjes slapen de boot op. In combinatie met alcohol niet helemaal aan te raden. Het is dan ook de bedoeling dat ik de reis slapende doorbreng, wat uiteraard niet doorgaat, want ook op de boot is het weer eens gezellig. Als gevolg daarvan zit ik 's avonds lichtelijk verrot aan het reuni dinner met Alex om alle sappige roddels door te spreken. We hebben elkaar immers zo'n 2 hele dagen en avonden niet gezien.. genoeg tijd voor heel wat GTST achtige eiland verwikkelingen. Omdat we beiden niet meer in zijn voor het bruisende nachtleven van Kuta, maar wel voor een laatste dagje bruinbakken, duiken we vroeg ons nest in. Met Alex naar het strand gaan is een stuk leuker dan met mijn vorige vrouwelijke beach buddy... type super model: super bruin en super slank. Mocht je je eens afvragen hoe het is om een potvis te zijn, raad ik je aan naast haar te gaan liggen. Succes verzekerd! Weet iemand misschien of er ook potvissen bestaan in het albino-soort?
Om een beetje leuk thuis te komen bezoek ik ook nog even de locale kapper op Bali. Daar blijkt maar weer eens dat een taalbarriere niet altijd op te heffen valt met een beperkte Indonesische woordenschat en wat hand- + voetwerk. Letterlijk 5 minuten later sta ik weer buiten met een enigszins verknipte kop. Schakel dus niet gelijk Lenie het Hart in als er door de Schiphol schuifdeuren een witte potvis met een vreemd kapsel tevoorschijn komt.
'S avonds laat vlieg ik van Bali naar Kuala Lumpur waar ik nog even uit moet zoeken hoe ik vanaf daar naar Singapore kom. Ik ontdek dat een bus het handigste is, maar die vertrekt pas de volgende ochtend vroeg. Omdat ik het zonde vind om voor die paar uurtjes in een duur hostel te verblijven voeg ik mij tussen de locals op het busstation en creeer met tassen en kledingstukken een 'lekker' bedje. Ongelooflijk hoe met een beetje creativititeit een stenen bankje toch nog redelijk comfortabel slaapt. Daarna is de stoel in de bus die je achteruit kunt klappen pure verwennerij en ik breng de 5 uurtjes naar Singapore dan ook in een soort van coma-achtige toestand door.
Ik haast mij naar het Mandarine hotel. Ik heb namelijk een date. Met KLM Kim. Die naam hebben jullie inderdaad eerder gelezen... even een opfrissertje: Ik heb Kim ontmoet op de 2e dag van mijn reis in Bangkok, waarna we een paar hele gezellige dagen sightseeing, lekker Thais eten, heerlijke massages, plezier en intense gesprekken hebben gedeeld. Toen wij elkaar halverwege mijn trip door een ontzettend vervelend en gelukkig toeval weer in ons vertrouwde Bangkok troffen is de klick overgeslagen in vriendschap. Wij waren dan ook door het dolle toen Kim bevestigd kreeg dat haar aangevraagde vlucht naar Singapore doorging en ons wilde plan van 6 maanden geleden vaste vormen begon aan te nemen. Hoewel we beiden een flinke reis achter de rug hebben is van vermoeidheid geen sprake... we zijn helemaal hieper en staan te stuiteren van opwinding.. het weerzien is geweldig leuk!
Er volgen dagen die veel te snel omvliegen. Natuurlijk moet er heel wat bijgekletst worden, tot in de vroege uurtjes gesptapt worden en voor een 'illigale' zwempartij in de vroege morgen draaien wij de bikini niet om. Er komen heel wat Starbuckscoffee's aan te pas om ons overdag een beetje wakker te houden en als dat niet lukt hebben we altijd die heerlijke hotelbedden nog met fris beddengoed, een heus dekbed en heel veel kussens. We missen Anneke, die er de vorige keer bij was, maar Kim zou Kim niet zijn als daar geen waardige vervanger voor geregeld is. Vriend Jeroen is ook in Singapore en nu weet ik het zeker.. mensen uit Sevenum zijn errug leuk! Natuurlijk wordt er ook nog even met een aantal KLM leden geborreld en kan ik het niet laten de 'Geert Wilders' co-piloot een beetje uit te dagen. Toch leuk als je iemand die op iedereen neerkijkt en zichzelf meer dan geweldig vindt enthousiast krijgt voor het slapen op een bankje in het busstation.
Omdat we niet hetzelfde uitzicht hebben als in Bangkok vanuit het 'State Tower Hotel' doen we een drankje in een bar op 250 meter hoogte met een duizeling wekkend uitzcht op alle twinkelende lichtjes van de stad. Voor de beroemde 'Singapore Sling' cocktail moeten we naar 'The Reffels', met recht het mooiste en oudste hotel van Singapore. Helaas is er en besloten feest. Kijk, dat vind ik dan weer een uitdaging. Blijkbaar heb ik mijzelf al genoeg bewezen deze trip, want er hoeven geen charmantigheden ingezet te worden. Een joviale meneer in duur pak biedt gelijk al aan ons mee naar boven te nemen als zijn gasten. En zo zitten we dan even later enigszins underdressed aan de gratis 'Singapore Sling'!
Het geplande ontbijtje met de Orang-Utans in Singapore Zoo gaat daarna niet helemaal meer lukken, dus doen wij ons meer dan tegoed aan het luxe hotelontbijt waar we net op tijd voor aan kunnen schuiven. Kim moet dan echt goed bij gaan slapen om die avond weer te kunnen werken. Natuurlijk proberen we eerst de verkeerde kamer binnen te gaan.. (wat raar, die kaart doet het helemaal niet!) alvorens we ons bedje in kunnen rollen. Hoewel dat ontbijt met de apen niet helemaal meer gelukt is, ga ik met Jeroen voor een late lunch in de zoo. De prachtige Jungle dierentuin is een genot voor het oog. Gelukkig maar, want eigenlijk vind ik een dierentuin tegenwoordig heel erg saai. Ik wil slangen om mijn nek, aapjes op schoot, schorpioenen in mijn hand, tijgers aaien, beren voeren, tussen de tropische vissen of haaien zwemmen om over de olifanten maar te zwijgen. Je mag er niet eens bij in!
Zoals ik al zei.. de dagen vliegen veel te snel voorbij.. maar, ik had mij geen beter einde van mijn reis kunnen voorstellen. Het is goed geweest.
Lieve lieve Kim,
Wat ben ik blij dat ik jou ontmoet heb! Wat bijzonder dat je bij het begin van mijn reis was, wij elkaar halverwege weer zagen, en je nu ook bij het einde van mijn reis bent geweest. Ik had mij geen warmer, liever, leuker, gezelliger en grappiger persoon kunnen wensen om dat mee te delen. Ik was je in de eerste week al bijna kwijtgeraakt.. wie bedenkt er dan ook dat als je voor de ingang van de dierentun afspreekt er wel eens vier entrees kunnen zijn! Wel fijn dat onze dierentuin date in Singapore wel helemaal volgens plan is verlopen! Plannen zijn er om vervolgens precies het tegenovergestelde te gaan doen en principes zijn flexibel. Kim, lieve lieve Kim... Wat ben ik blij dat jij dat soort iemand bent!
Tja.. en doen moet je weer een keer afscheid nemen. Voor de laatste keer deze reis. Maar niet voor lang... onze plannen zijn een absolute DO en in dit geval onveranderbaar. Zo flexibel zijn we dan ook wel weer. Met een hele dikke knuffel en drie fijne hollandse zoenen nemen we afscheid met een 'tot heeeeel snel!'
Ik heb nog een nachtje te gaan... op naar een betaalbaar hostel. Singapore is backpacker-onvriendelijk in terms of costs, dus het wordt even zoeken. De taxidriver, die mij net opgepikt heeft bij het super de luxe hotel, kijkt mij vertwijfeld aan bij het zien van het dodgy hostel. 'You're sure this is it?!' luidt zijn verwonderde reactie. 'Yep, this is it!' bevestig ik zo enthousiast mogelijk. De taxidriver ziet het niet zo zitten. 'But you can't possibly stay here!' roept hij zijn zorg uit. 'Believe me, I've stayed in worse..' stel ik hem dan ook gerust. 'I'll be fine'. En dus sjouw ik voor de aller aller aller laatste keer mijn veel te zware backpack 5 trappen omhoog. De eigenaar laat vol trots de ruime maar stinkende en smerige, met 'smaak' ingerichte kamer zien die dan ook nog eens $30 moet gaan kosten. Son, kun jij je dat pees kamertje in Borneo nog herinneren? Je hebt ranzig en ranzig. Dit is meer dan ranzig. Hoewel ik de tegenstelling wel kan waarderen, wil ik toch nog even verder kijken. Een paar deuren verderop is het in ieder geval al schoner. Ik krijg een sleutel om de kamer te zien en als ik het slot open maak heb ik even een minuutje nodig om bij te komen van het lachen. Ik sta namelijk in de deuropening van een bezemkast. Er staat nog net geen stofzuiger in. Dat kan ook niet, er is namelijk net genoeg plaats voor het matras en een fan. Ik kan er niet rechtop in staan en het ziet er naaruit dat ik mijn bed vanacht moet gaan delen met mijn bagage. Een groter verschil met het hotel is not possible. Ik besluit dat ik het helemaal geweldig vind.. dit bedenk je toch niet?! En zo ga ik heel knus, gierend van het lachen, mijn aller aller aller laatste nachtje in. Weltrusten!
Thanks maar weer voor alle berichtjes.. ook al ben ik bijna thuis, ik blijf het geweldig vinden van jullie te horen! Met z'n allen dus nog even reageren!
De laatste avond op Gili Trawangan kan mij niet lang genoeg duren... Ter ere van mijn vertrek houden we een afscheidfeestje in de 'Sama Sama' met alle gezellige mensen van het eiland en het dubbele aantal aan cocktails. En dus stap ik na 2 uurtjes slapen de boot op. In combinatie met alcohol niet helemaal aan te raden. Het is dan ook de bedoeling dat ik de reis slapende doorbreng, wat uiteraard niet doorgaat, want ook op de boot is het weer eens gezellig. Als gevolg daarvan zit ik 's avonds lichtelijk verrot aan het reuni dinner met Alex om alle sappige roddels door te spreken. We hebben elkaar immers zo'n 2 hele dagen en avonden niet gezien.. genoeg tijd voor heel wat GTST achtige eiland verwikkelingen. Omdat we beiden niet meer in zijn voor het bruisende nachtleven van Kuta, maar wel voor een laatste dagje bruinbakken, duiken we vroeg ons nest in. Met Alex naar het strand gaan is een stuk leuker dan met mijn vorige vrouwelijke beach buddy... type super model: super bruin en super slank. Mocht je je eens afvragen hoe het is om een potvis te zijn, raad ik je aan naast haar te gaan liggen. Succes verzekerd! Weet iemand misschien of er ook potvissen bestaan in het albino-soort?
Om een beetje leuk thuis te komen bezoek ik ook nog even de locale kapper op Bali. Daar blijkt maar weer eens dat een taalbarriere niet altijd op te heffen valt met een beperkte Indonesische woordenschat en wat hand- + voetwerk. Letterlijk 5 minuten later sta ik weer buiten met een enigszins verknipte kop. Schakel dus niet gelijk Lenie het Hart in als er door de Schiphol schuifdeuren een witte potvis met een vreemd kapsel tevoorschijn komt.
'S avonds laat vlieg ik van Bali naar Kuala Lumpur waar ik nog even uit moet zoeken hoe ik vanaf daar naar Singapore kom. Ik ontdek dat een bus het handigste is, maar die vertrekt pas de volgende ochtend vroeg. Omdat ik het zonde vind om voor die paar uurtjes in een duur hostel te verblijven voeg ik mij tussen de locals op het busstation en creeer met tassen en kledingstukken een 'lekker' bedje. Ongelooflijk hoe met een beetje creativititeit een stenen bankje toch nog redelijk comfortabel slaapt. Daarna is de stoel in de bus die je achteruit kunt klappen pure verwennerij en ik breng de 5 uurtjes naar Singapore dan ook in een soort van coma-achtige toestand door.
Ik haast mij naar het Mandarine hotel. Ik heb namelijk een date. Met KLM Kim. Die naam hebben jullie inderdaad eerder gelezen... even een opfrissertje: Ik heb Kim ontmoet op de 2e dag van mijn reis in Bangkok, waarna we een paar hele gezellige dagen sightseeing, lekker Thais eten, heerlijke massages, plezier en intense gesprekken hebben gedeeld. Toen wij elkaar halverwege mijn trip door een ontzettend vervelend en gelukkig toeval weer in ons vertrouwde Bangkok troffen is de klick overgeslagen in vriendschap. Wij waren dan ook door het dolle toen Kim bevestigd kreeg dat haar aangevraagde vlucht naar Singapore doorging en ons wilde plan van 6 maanden geleden vaste vormen begon aan te nemen. Hoewel we beiden een flinke reis achter de rug hebben is van vermoeidheid geen sprake... we zijn helemaal hieper en staan te stuiteren van opwinding.. het weerzien is geweldig leuk!
Er volgen dagen die veel te snel omvliegen. Natuurlijk moet er heel wat bijgekletst worden, tot in de vroege uurtjes gesptapt worden en voor een 'illigale' zwempartij in de vroege morgen draaien wij de bikini niet om. Er komen heel wat Starbuckscoffee's aan te pas om ons overdag een beetje wakker te houden en als dat niet lukt hebben we altijd die heerlijke hotelbedden nog met fris beddengoed, een heus dekbed en heel veel kussens. We missen Anneke, die er de vorige keer bij was, maar Kim zou Kim niet zijn als daar geen waardige vervanger voor geregeld is. Vriend Jeroen is ook in Singapore en nu weet ik het zeker.. mensen uit Sevenum zijn errug leuk! Natuurlijk wordt er ook nog even met een aantal KLM leden geborreld en kan ik het niet laten de 'Geert Wilders' co-piloot een beetje uit te dagen. Toch leuk als je iemand die op iedereen neerkijkt en zichzelf meer dan geweldig vindt enthousiast krijgt voor het slapen op een bankje in het busstation.
Omdat we niet hetzelfde uitzicht hebben als in Bangkok vanuit het 'State Tower Hotel' doen we een drankje in een bar op 250 meter hoogte met een duizeling wekkend uitzcht op alle twinkelende lichtjes van de stad. Voor de beroemde 'Singapore Sling' cocktail moeten we naar 'The Reffels', met recht het mooiste en oudste hotel van Singapore. Helaas is er en besloten feest. Kijk, dat vind ik dan weer een uitdaging. Blijkbaar heb ik mijzelf al genoeg bewezen deze trip, want er hoeven geen charmantigheden ingezet te worden. Een joviale meneer in duur pak biedt gelijk al aan ons mee naar boven te nemen als zijn gasten. En zo zitten we dan even later enigszins underdressed aan de gratis 'Singapore Sling'!
Het geplande ontbijtje met de Orang-Utans in Singapore Zoo gaat daarna niet helemaal meer lukken, dus doen wij ons meer dan tegoed aan het luxe hotelontbijt waar we net op tijd voor aan kunnen schuiven. Kim moet dan echt goed bij gaan slapen om die avond weer te kunnen werken. Natuurlijk proberen we eerst de verkeerde kamer binnen te gaan.. (wat raar, die kaart doet het helemaal niet!) alvorens we ons bedje in kunnen rollen. Hoewel dat ontbijt met de apen niet helemaal meer gelukt is, ga ik met Jeroen voor een late lunch in de zoo. De prachtige Jungle dierentuin is een genot voor het oog. Gelukkig maar, want eigenlijk vind ik een dierentuin tegenwoordig heel erg saai. Ik wil slangen om mijn nek, aapjes op schoot, schorpioenen in mijn hand, tijgers aaien, beren voeren, tussen de tropische vissen of haaien zwemmen om over de olifanten maar te zwijgen. Je mag er niet eens bij in!
Zoals ik al zei.. de dagen vliegen veel te snel voorbij.. maar, ik had mij geen beter einde van mijn reis kunnen voorstellen. Het is goed geweest.
Lieve lieve Kim,
Wat ben ik blij dat ik jou ontmoet heb! Wat bijzonder dat je bij het begin van mijn reis was, wij elkaar halverwege weer zagen, en je nu ook bij het einde van mijn reis bent geweest. Ik had mij geen warmer, liever, leuker, gezelliger en grappiger persoon kunnen wensen om dat mee te delen. Ik was je in de eerste week al bijna kwijtgeraakt.. wie bedenkt er dan ook dat als je voor de ingang van de dierentun afspreekt er wel eens vier entrees kunnen zijn! Wel fijn dat onze dierentuin date in Singapore wel helemaal volgens plan is verlopen! Plannen zijn er om vervolgens precies het tegenovergestelde te gaan doen en principes zijn flexibel. Kim, lieve lieve Kim... Wat ben ik blij dat jij dat soort iemand bent!
Tja.. en doen moet je weer een keer afscheid nemen. Voor de laatste keer deze reis. Maar niet voor lang... onze plannen zijn een absolute DO en in dit geval onveranderbaar. Zo flexibel zijn we dan ook wel weer. Met een hele dikke knuffel en drie fijne hollandse zoenen nemen we afscheid met een 'tot heeeeel snel!'
Ik heb nog een nachtje te gaan... op naar een betaalbaar hostel. Singapore is backpacker-onvriendelijk in terms of costs, dus het wordt even zoeken. De taxidriver, die mij net opgepikt heeft bij het super de luxe hotel, kijkt mij vertwijfeld aan bij het zien van het dodgy hostel. 'You're sure this is it?!' luidt zijn verwonderde reactie. 'Yep, this is it!' bevestig ik zo enthousiast mogelijk. De taxidriver ziet het niet zo zitten. 'But you can't possibly stay here!' roept hij zijn zorg uit. 'Believe me, I've stayed in worse..' stel ik hem dan ook gerust. 'I'll be fine'. En dus sjouw ik voor de aller aller aller laatste keer mijn veel te zware backpack 5 trappen omhoog. De eigenaar laat vol trots de ruime maar stinkende en smerige, met 'smaak' ingerichte kamer zien die dan ook nog eens $30 moet gaan kosten. Son, kun jij je dat pees kamertje in Borneo nog herinneren? Je hebt ranzig en ranzig. Dit is meer dan ranzig. Hoewel ik de tegenstelling wel kan waarderen, wil ik toch nog even verder kijken. Een paar deuren verderop is het in ieder geval al schoner. Ik krijg een sleutel om de kamer te zien en als ik het slot open maak heb ik even een minuutje nodig om bij te komen van het lachen. Ik sta namelijk in de deuropening van een bezemkast. Er staat nog net geen stofzuiger in. Dat kan ook niet, er is namelijk net genoeg plaats voor het matras en een fan. Ik kan er niet rechtop in staan en het ziet er naaruit dat ik mijn bed vanacht moet gaan delen met mijn bagage. Een groter verschil met het hotel is not possible. Ik besluit dat ik het helemaal geweldig vind.. dit bedenk je toch niet?! En zo ga ik heel knus, gierend van het lachen, mijn aller aller aller laatste nachtje in. Weltrusten!
-
12 Oktober 2007 - 06:51
Ramon:
Welkom thuis alvast Marlies!
Hoewel je je op ieder plekje van de wereld dat door jou ontdekt is, altijd wel een beetje thuis voelde, is ECHT thuiskomen toch ook weer een genot...
Heerlijk toch om de verkleurde bladeren van de bomen te zien!
Home Sweet Home!
-
12 Oktober 2007 - 07:19
Mariska:
Hey Marlies, zo te lezen kom je bijna naar huis. Wat zal dat raar zijn, tegenvallen, huilen worden, balen bij het besef dat het toch echt voorbij is. Maar toch ook weer zoooooooo leuk om al je vrienden en familie te zien. Geniet ervan en succes met het echt landen op nederlandse bodem....want ook dit zal wel eens een cultuurshock kunnen worden.
Don't cry because it's over but smile 'cause it happened!!!!!
Dit pakt niemand jou meer af......
Hele dikke waggel van Mariska -
12 Oktober 2007 - 08:09
Esmarij:
Welkom thuis!!! schoon bed fijne douche wasmachine en LUXE hahahahahah tot morgen.
-
12 Oktober 2007 - 08:17
Freek:
je bent er biiijjjjna je bent er biiijjna maar nog niet helemaal!
wat zal dat balen zijn zeg, om weer te landen op dat kale koude kikkerlandje
tot gauw -
12 Oktober 2007 - 09:00
Mariel:
Hallo Marlies, een welkom thuis, het zal wel even slikken en erg wennen zijn!!Maar we zijn wel blij je weer te zien hoor!!Doe het rustig aan en laat alles tot je inwerken,en neem nog even voor de lange reis de laatste indrukken tot je!!tot gauw!!! -
12 Oktober 2007 - 10:08
Renske:
Hoi Marlies,
Welkom in het koude luxe Kikkerlandje! Veel plezier de komende dagen met het weerzien van je familie en vrienden. Tot snel!
groetjes Renske -
12 Oktober 2007 - 10:35
Jeroen (7num):
Hi Marlies, ben alweer thuis. Niet eens veel met Kim gekletst onderweg, zowat de hele vlucht geslapen. Hoe zou dat nou komen.... In ieder geval, die stop in Singapore was erg gezellig. Vermoed dat we ooit nog wel eens een biertje samen doen!
Wel thuis en geniet van de "home coming".
En doe maar een trui aan, fris hier :(
jeroen -
12 Oktober 2007 - 17:16
Sonja:
Lieve Marlies,
Nog even en we kunnen je eindelijk afhalen van Schiphol. En dan maken we er natuurlijk een feestje van! De'ergste'herinneringen komen gek genoeg allemaal vanuit Miri... MMM... zou het iets betekenen? Toch beter een bezemhok : ) -
12 Oktober 2007 - 18:43
Bert V.A.:
Welkom thuis. Is vast ook wel weer leuk. Kom gauw maar eens eten.
Doeg. -
12 Oktober 2007 - 19:38
Jacqueline:
Lieve Marlies,
Als je dit leest ben je waarschijnlijk weer thuis. Welkom en kom gauw bij ons langs.
fam. van Dijk -
12 Oktober 2007 - 20:09
Michelle:
Welkom thuis en succes met het 'echte landen' in het Nederlandse! Fijn om te horen dat je ook een super reis hebt gehad!
Kus en hopelijk tot snel -
12 Oktober 2007 - 21:16
Youri:
Liesje hoe laat kom je aan?? Kan Vanessa niet bereiken.. Hoop dat je het op tijd leest! -
13 Oktober 2007 - 10:55
Nicotine:
Welkom thuis
wat is dat jaar omgevlogen, je hebt heel veel mooie herinneringen.
Veel plezier met het weerzien van je familie en vrienden
liefs Nicotine -
13 Oktober 2007 - 15:00
Vanessa:
He lieverd,
inmiddels is het dan al voor het eggie: WELKOM THUIS!
Ben blij dat ik je net weer heb kunnen knuffelen en van je lach heb kunnen genieten.
Geen mailtjes, geen telefoontjes met vertraging, maar nu 'live' van je genieten!
X
Vanessa -
15 Oktober 2007 - 08:15
Sanne:
Okeey Marlies, Marlo of Sapna....
als je het zo lief vraagt... plaats ik hier ook nog even een berichtje :)
Ben toch blij dat ik jou overhoring met een voldoende heb behaald :) jihoeoe
En nu gaan we aan een broodje kaas, een lekker eitje, kopje thee en een vers sjuutje (whahahahahahaha lol)
love you..... xxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
