Genieten op de Gili's
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg marlies
09 Oktober 2007 | Indonesië, Batavia
Selamat pagi/siang/soere/malan lieve blanda's
Wat was ik blij toen ik mijn site opende en zoveel berichtjes aantrof! Helemaal super.. ik durf het bijna niet meer te vragen, dus verzoek ik jullie om dit vooral weer bij dit bericht te doen!
Nieuwsgierig tuur ik vanuit het bootje naar het steeds dichterbij komende eiland. Is dit het bountyeiland waar ik mijn laatste weken door ga brengen? Ik ben erg tevreden met wat ik zie. Het water heeft drie tinten blauw en wordt cristal helder naarmate we dichter bij het strand komen. Het zand is hagelwit en aan de waterlijn bezaaid met prachtige schelpjes. De hutjes waar je in kan slapen zijn te schattig voor woorden en de sfeervolle restaurantjes liggen vol met verse vis. Het geheel wordt compleet gemaakt met errug gezellige barretjes. De dagen lopen ongemerkt in elkaar over en worden gevuld met hangmathangen, lezen, zonnen, zwemmen, beetje duiken en snorkelen, lekker eten, cocktails drinken en 's avonds naar de barretjes. 'Sama Sama' is mijn favoriet. De sfeer met de liveband zit er elke avond weer goed in. Als ik een keertje erg vroeg ben, kan ik het niet laten... 'If I sing a song you don't know.. do you think you can play along?' U raad het al.. binnen 5 minuten sta ik compleet met band mijn 'Namaste' song te zingen. Ze vinden het zo leuk dat ik het 's avonds met meer publiek weer moet zingen en langzaam maar zeker begin ik ook andere liedjes te zingen. Ik vind het geweldig. Wat het publiek ervan vindt interesseert me niet zoveel.. ik heb het naar mijn zin! En dat zegt heel wat voor een perfectionist als ik! Overdag word ik overal 'herkend' en wordt er enthousiast 'Namaste' naar me geroepen. Als een meisje vraagt hoelang ik al op het eiland woon weet ik het zeker.. ik voel me hier thuis!
Op een avond maken we een vuurtje op het strand waar de locals net gevangen krabbetjes op klaarmaken. Ik heb nog nooit zo'n lekker vers hapje gegeten. Maar de avond heeft nog meer eerste keren in het verschiet. Ik sta met mijn voeten in het koele, zilte water om de maan te bewonderen. De nieuwe maan is oranje van kleur en staat bijzonder laag. Wow! Ik went mijn blik af van de met sterren bezaaide hemel naar de zee om daar iets magisch aan te treffen. Het lijkt wel of er duizende sterretjes uit de lucht de zee in zijn gevallen. De zee sparkelt met glow in de dark beestjes... wow! Ik heb er 10 minuten zielsgelukig en met open mond naar staan kijken. Ik ben zo dankbaar voor het feit dat ik, zelfs na een jaar, nog zo verwonderd en verrukt kan zijn.
Toen ik met de boot van Bali naar Lombok kwam, en een stuk over het eiland moest om de volgende boot naar de Gili Islands te pakken, begonnen de reiskriebels toch weer op te borrelen. Wat is een mooi eiland is Lombok... en weer zo anders dan Bali! 'Nee!' spreek ik mijzelf ernstig toe. 'Jij gaat nu twee weken niks doen!'. Maar na 8 dagen eiland hangen, wil ik er even uit. Ik wil wel voorkomen dat ik straks in drie delen weer in Nederland arriveer en dus trek ik een local aan zijn hempje die mij mooi twee dagen over Lombok kan rijden. Ik geniet met volle teugen achterop de motorbike. We stoppen in autenthieke villages, wandelen door de jungle en zien de mooiste waterval die ik ooit gezien heb. Ik neem een douche en was mijn haren in de waterval. het is net de Fa reclame.. maar dan met bovenstukje!
We slapen op prachtige plekjes met adembenemend uitzicht. Mijn gids vindt het wel gezellig.. zo'n hutje delen. Ik niet. En dus slaap ik buiten, onder prieeltjes in mijn meegebrachte hangmat. Fantastisch, in slaap vallen met de junglegeluiden en ontwaken met het mooiste uitzicht ever! Mijn gids wil nog wel een dagje blijven, maar ik vind het mooi geweest.. ik wil terug naar mijn vriendjes op het eiland en ik wil vanavond weer zingen in de 'Sama Sama'!
Op een van mijn laatste dagen ontmoet ik Loulou. Loulou is meer geinteresseerd in mijn broek dan in mij en ik ben hem dan ook binnen 1 seconde kwijt. Vervolgens moet mijn sarong er aan geloven en binnen mum van tijd sta ik in mijn bikini. Excuse me?! Loulou heeft echter geen boodschap aan mijn verontwaardiging en begint zonder pardon mijn sarong kapot te scheuren. Excuse me?! Onverstoord klimt ze daarna op mijn schouder en trekt mijn haarbandje uit mijn haren. Vervolgens komt ze lekker op mijn schoot zitten en knaagt tevreden op het elastiekje. Als mijn vriend Alex aan komt lopen kruipt ze als een bang kindje bij me weg. Ik ben verkocht. Mam.. vind je het heel erp als ik een aapje mee naar huis neem?
'S ochtends ga ik samen met haar en haar baasje zwemmen. Ik ben helemaal ontroerd als ze naar mij toe komt zwemmen en in mijn armen klimt.. wat een cadeautje!
Tussen al het relaxen, genieten, zingen en feesten door, moet ik toch ook een beetje aan mijn terugkomst gaan denken. En daar hoort ook solliciteren bij. Mijn weblog stukjes mag ik dan uit mijn mouw schudden... een serieuse brief is wel even iets anders. Om u even een indruk te geven.. dit was de eerste versie:
Betreft: reality call
datum: eh... volgens mij is het september? Vraag me niet welke dag! 2007 (dat weet ik zeker)
Selamat Pagi geachte heer/mevrouw
Vanuit mijn hangmat vraag ik aandacht voor het volgende. Oeps.. shit... sorry voor die vlek.. gooi net m'n cocktail om.
Ergens heel lang geleden, in een heel ver verleden heb ik iets gedaan dat werken heet. Het liefst zou ik nog even wat landen aandoen, maar mijn geld is nu toch echt op dus ik moet aan de bak.
Het onderwijs vertoont veel overeenkomsten met het resque wildlife centre waar ik even heb gewerkt, dus ik ben er eigenlijk helemaal niet zo lang uitgeweest. Ik kan nog altijd erg goed overweg met apen. Andere kwaliteiten die ik graag wil benadrukken zijn poepscheppen en het spreken van Hindi. Mijn zwakke punt is op tijd komen.. ik heb bijna 6 vliegtuigen gemist.
Ik voel mij thuis op een school die activiteiten als skydiven en bungeejumpen hoog in het vaandel hebben staan. Als jullie voor de afsluitdag voor de zomervakantie een olifant regelen,. rijd ik de kinderen wel even rond.
Graag zou ik mijn brief, onder het genot van een borreltje, persoonlijk komen toelichten.
Met vriendelijke groet,
Sapna/Poetoe/Marlo/Marlies
Wat was ik blij toen ik mijn site opende en zoveel berichtjes aantrof! Helemaal super.. ik durf het bijna niet meer te vragen, dus verzoek ik jullie om dit vooral weer bij dit bericht te doen!
Nieuwsgierig tuur ik vanuit het bootje naar het steeds dichterbij komende eiland. Is dit het bountyeiland waar ik mijn laatste weken door ga brengen? Ik ben erg tevreden met wat ik zie. Het water heeft drie tinten blauw en wordt cristal helder naarmate we dichter bij het strand komen. Het zand is hagelwit en aan de waterlijn bezaaid met prachtige schelpjes. De hutjes waar je in kan slapen zijn te schattig voor woorden en de sfeervolle restaurantjes liggen vol met verse vis. Het geheel wordt compleet gemaakt met errug gezellige barretjes. De dagen lopen ongemerkt in elkaar over en worden gevuld met hangmathangen, lezen, zonnen, zwemmen, beetje duiken en snorkelen, lekker eten, cocktails drinken en 's avonds naar de barretjes. 'Sama Sama' is mijn favoriet. De sfeer met de liveband zit er elke avond weer goed in. Als ik een keertje erg vroeg ben, kan ik het niet laten... 'If I sing a song you don't know.. do you think you can play along?' U raad het al.. binnen 5 minuten sta ik compleet met band mijn 'Namaste' song te zingen. Ze vinden het zo leuk dat ik het 's avonds met meer publiek weer moet zingen en langzaam maar zeker begin ik ook andere liedjes te zingen. Ik vind het geweldig. Wat het publiek ervan vindt interesseert me niet zoveel.. ik heb het naar mijn zin! En dat zegt heel wat voor een perfectionist als ik! Overdag word ik overal 'herkend' en wordt er enthousiast 'Namaste' naar me geroepen. Als een meisje vraagt hoelang ik al op het eiland woon weet ik het zeker.. ik voel me hier thuis!
Op een avond maken we een vuurtje op het strand waar de locals net gevangen krabbetjes op klaarmaken. Ik heb nog nooit zo'n lekker vers hapje gegeten. Maar de avond heeft nog meer eerste keren in het verschiet. Ik sta met mijn voeten in het koele, zilte water om de maan te bewonderen. De nieuwe maan is oranje van kleur en staat bijzonder laag. Wow! Ik went mijn blik af van de met sterren bezaaide hemel naar de zee om daar iets magisch aan te treffen. Het lijkt wel of er duizende sterretjes uit de lucht de zee in zijn gevallen. De zee sparkelt met glow in de dark beestjes... wow! Ik heb er 10 minuten zielsgelukig en met open mond naar staan kijken. Ik ben zo dankbaar voor het feit dat ik, zelfs na een jaar, nog zo verwonderd en verrukt kan zijn.
Toen ik met de boot van Bali naar Lombok kwam, en een stuk over het eiland moest om de volgende boot naar de Gili Islands te pakken, begonnen de reiskriebels toch weer op te borrelen. Wat is een mooi eiland is Lombok... en weer zo anders dan Bali! 'Nee!' spreek ik mijzelf ernstig toe. 'Jij gaat nu twee weken niks doen!'. Maar na 8 dagen eiland hangen, wil ik er even uit. Ik wil wel voorkomen dat ik straks in drie delen weer in Nederland arriveer en dus trek ik een local aan zijn hempje die mij mooi twee dagen over Lombok kan rijden. Ik geniet met volle teugen achterop de motorbike. We stoppen in autenthieke villages, wandelen door de jungle en zien de mooiste waterval die ik ooit gezien heb. Ik neem een douche en was mijn haren in de waterval. het is net de Fa reclame.. maar dan met bovenstukje!
We slapen op prachtige plekjes met adembenemend uitzicht. Mijn gids vindt het wel gezellig.. zo'n hutje delen. Ik niet. En dus slaap ik buiten, onder prieeltjes in mijn meegebrachte hangmat. Fantastisch, in slaap vallen met de junglegeluiden en ontwaken met het mooiste uitzicht ever! Mijn gids wil nog wel een dagje blijven, maar ik vind het mooi geweest.. ik wil terug naar mijn vriendjes op het eiland en ik wil vanavond weer zingen in de 'Sama Sama'!
Op een van mijn laatste dagen ontmoet ik Loulou. Loulou is meer geinteresseerd in mijn broek dan in mij en ik ben hem dan ook binnen 1 seconde kwijt. Vervolgens moet mijn sarong er aan geloven en binnen mum van tijd sta ik in mijn bikini. Excuse me?! Loulou heeft echter geen boodschap aan mijn verontwaardiging en begint zonder pardon mijn sarong kapot te scheuren. Excuse me?! Onverstoord klimt ze daarna op mijn schouder en trekt mijn haarbandje uit mijn haren. Vervolgens komt ze lekker op mijn schoot zitten en knaagt tevreden op het elastiekje. Als mijn vriend Alex aan komt lopen kruipt ze als een bang kindje bij me weg. Ik ben verkocht. Mam.. vind je het heel erp als ik een aapje mee naar huis neem?
'S ochtends ga ik samen met haar en haar baasje zwemmen. Ik ben helemaal ontroerd als ze naar mij toe komt zwemmen en in mijn armen klimt.. wat een cadeautje!
Tussen al het relaxen, genieten, zingen en feesten door, moet ik toch ook een beetje aan mijn terugkomst gaan denken. En daar hoort ook solliciteren bij. Mijn weblog stukjes mag ik dan uit mijn mouw schudden... een serieuse brief is wel even iets anders. Om u even een indruk te geven.. dit was de eerste versie:
Betreft: reality call
datum: eh... volgens mij is het september? Vraag me niet welke dag! 2007 (dat weet ik zeker)
Selamat Pagi geachte heer/mevrouw
Vanuit mijn hangmat vraag ik aandacht voor het volgende. Oeps.. shit... sorry voor die vlek.. gooi net m'n cocktail om.
Ergens heel lang geleden, in een heel ver verleden heb ik iets gedaan dat werken heet. Het liefst zou ik nog even wat landen aandoen, maar mijn geld is nu toch echt op dus ik moet aan de bak.
Het onderwijs vertoont veel overeenkomsten met het resque wildlife centre waar ik even heb gewerkt, dus ik ben er eigenlijk helemaal niet zo lang uitgeweest. Ik kan nog altijd erg goed overweg met apen. Andere kwaliteiten die ik graag wil benadrukken zijn poepscheppen en het spreken van Hindi. Mijn zwakke punt is op tijd komen.. ik heb bijna 6 vliegtuigen gemist.
Ik voel mij thuis op een school die activiteiten als skydiven en bungeejumpen hoog in het vaandel hebben staan. Als jullie voor de afsluitdag voor de zomervakantie een olifant regelen,. rijd ik de kinderen wel even rond.
Graag zou ik mijn brief, onder het genot van een borreltje, persoonlijk komen toelichten.
Met vriendelijke groet,
Sapna/Poetoe/Marlo/Marlies
-
09 Oktober 2007 - 10:31
Bert Van A. :
Aangenomen! -
09 Oktober 2007 - 10:33
Ramon:
Ik zou je wel aannemen, denk ik... :)
Misschien nog even een pasfoto toevoegen!
Cheers -
09 Oktober 2007 - 11:29
Nicotine:
Wat een mooi verhaal weer.
Het schiet nu echt op voor je.
Niet normaal hoe de tijd vliegt, maar je hebt zeker mooie dingen gezien en gedaan
Geniet nog even...
Kus Nico en Tineke (weet je het nog) hihihi. -
09 Oktober 2007 - 12:50
Michelle:
Super!! Wat kun jij leuk schrijven. Misschien moet je maar de nieuwe Floortje Dessing worden hoor! Maar toch, ik kijk er naar uit een gezellig drankje met je te doen in het Amsterdamse (kan ook veel weg hebben van wildlife ;-)!)
De Gilli's zijn super he... ik kon maar met moeite weg daar...
Kuss -
09 Oktober 2007 - 15:23
Else:
hee lieverd, haha wat een mooi verhaal weer!!! & wat schattig, van dat aapje!! Marlies, van mij krijg je in ieder geval toestemming. Neem maar mee!! Gezellig, weer een huisdier:d
Goeie sollicitatie!! (weer lekker op zn marlies hahaha..) lache me kapot!!
tot zaterdag mopje
Dikke kus xxxxxxxxxxx -
09 Oktober 2007 - 16:40
Aukje:
Geachte mevrouw Boom,
Naar aanleiding van uw sollicitatie jongstleden (immers, de datum is niet bekend), berichten wij u hierbij het volgende.
Wij hebben uw sollicitatie intern doorgestuurd naar de afdeling 'alle-backpackers-die-weer-aan-het-werk-moeten-omdat-het-geld-op-is-en-wij-er-ook-niks-mee-kunnen-omdat-ze-niet-op-tijd-komen'.
Deze afdeling zal u indien mogelijk berichten over de status van uw sollicitatie mits er een computer online is en niemand hoeft te skypen met backpackvrienden.
Mocht u hierover nog vragen hebben dan kunt u deze afdeling bereiken indien er iemand aanwezig is die zin heeft de telefoon te beantwoorden en hiertoe in staat is.
Hopende u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd verblijven wij,
Met reislustige groet,
Mevrouw G. Orilla
Manager afdeling alle-backpackers-die-weer-aan-het-werk-moeten-omdat-het-geld-op-is-en-wij-er-ook-niks-mee-kunnen-omdat-ze-niet-op-tijd-komen -
09 Oktober 2007 - 16:41
Aukje:
tja............... werkbloed kruipt waar het niet gaan kan............... -
10 Oktober 2007 - 05:55
Leo:
Super.
Maak er wat moois van thuis.
Selamat Datang -
10 Oktober 2007 - 13:39
Harriet:
Marlies,je zou kunnen solliciteren bij Dorhout Mees,kun je elke dag aan de borrel !! 't is natuurlijk wel hard werken vergeleken met het onderwijs !!
Groetjes,Marcel Harriet Nieke en Esmee. -
11 Oktober 2007 - 11:26
Jacqueline:
Hee Marlies,
Het is nu donderdag hier en als ik het goed heb kom je overmorgen (ja, dan al!! en nee, je mag niet blijven, wij willen je allemaal weer in het eggie zien;) ) weer thuis. Ik wil je pret niet bederven, dus geniet nog even van al dat moois daar en ik wens je alvast een goede terugreis naar het kouw kikkerlandje (maar we genieten nu van hééél lekker nazomerweer)
groetjes,
Jacqueline (en de rest natuurlijk)
ps. ik sluit mij bij Bert aan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
