Garnaal, mag ik de rekening alstublieft?!
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg marlies
03 Februari 2012 | Mexico, Guadalajara
Hola lieve mensen.
Muchas gracias voor jullie berichtjes! Het is voor mij echt super leuk reacties te krijgen op mijn verhalen, so keep on posting them! De foto's staan er op.. Ook bij de eerste twee verhalen, so enjoy!
Mexico is, zeker in vergelijking tot Azië, een stuk gecivilliseerder dan ik dacht. De invloeden vanuit Amerika zijn duidelijk aanwezig. Niet alleen word je als toerist met een onvervalst Amerikaans accent aangesproken, ook aan de voeding is het duidelijk merkbaar. En dan vooral het gevolg van die voeding (een Zumba klasje zou hier nou niet bepaald overbodig zijn). Amerikaanse auto's domineren de weg, die keurig geasfalteerd is en zonder kuilen. Plassen mag op een 'normaal' toilet, waar zowaar altijd toiletpapier aanwezig is, en bij het douchen komt er warm water uit de douchekop. Geen ge-emmer hier met buckets..
Een ander duidelijk aanwezig verschil is de religie. Geen Buddhistische tempels, maar katholieke kerken. Het is Jezus of Maria wat de kerkklok slaat. Verder minder rotzooi op straat, katten met staarten en weinig straathonden met op de grond hangende tepels.
En even voor degene die mijn kerstboom met Pasen wat merkwaardig vonden; kerst is hier still all over te place.. Kerstbomen, kerststerren, slingerdecoratie.. Gezellig. Net asl thuis.
Na een paar dagen (ik loop idd een beetje achter..) ben ik genoeg uitgerust om verder te reizen en besluit naar Sayulita te gaan. Het plaatsje blijkt net zo mooi te zijn als het klinkt. De huisjes zijn gedoopt in vrolijke kleuren, variërend van pastel tot fel en mijn hostel is een plaatje. Van daaruit ben ik met een klein wandelingetje op het strand of in het sfeervolle centrum vol leuke barretjes en restaurantjes. 's Avonds geniet ik van mijn eerste strandfeestje. Met de blote voetjes in het zand dansen op de cumbia en salsa deuntjes.. me gusta mucho!!
Hoewel ik me erg thuis voel in dit plaatsje, lonkt ook het avontuur als er een aantrekkelijk voorstel voorbij komt. Eli, een ozzie surf dude (Demel, ze zitten hier! ;-) ), vetrekt morgen naar Barra de navidad. In dit dorpje schijnen we 'the real Mexico' te vinden. Geen idee wat dat inhoudt, maar het klinkt verre van toeristisch, en dus erg goed.
De ochtend van vertrek ga ik eerst nog even naar het strand voor mijn yoga sessie. Ik wil net beginnen aan de zonnegroet, als er een hond op mij af komt rennen. Wellicht handig voor het vervolg van het verhaal; ik heb een hekel aan honden. Het beest begint dolenthousiast tegen mij op te springen en heeft geen boodschap aan mijn gebiedende 'down!' Dat snapt 'ie misschien ook niet als Mexicaanse hond, en ik weet het Spaanse woord voor 'af' niet, maar irritant is het wel. Ik probeer het tien meter verderop, en daarna nog eens tien meter. Vervolgens zit ik aan het andere eind van het strand, waar die stomme hond me nog steeds lastig valt. Ik voel me verre van Zen. Ik besluit terug te lopen na een half uur vol mislukte yoga houdingen. Onderweg word ik trouw vergezeld door de vervelende viervoeter. Bij het hostel loopt het dier achter mij aan, alsof het de normaalste zaak van de wereld is en met geen mogelijkheid krijg ik de hond weer de straat op. Als ik naar de w.c. ga, doe ik snel de deur dicht. Er zijn grenzen. Uiteraard zit het beest braaf te wachten als ik weer naar buiten kom en volgt mij kwispelend naar de keuken, alwaar 'ie zich tegoed doet aan de restjes uit de prullenbak. Ok, that's it! Laten we dan maar een behoorlijk ontbijt voor het beest gaan scoren. Ik noem hem Chico, maar zie al snel dat het een haar bereft en dat het dus Chica moet worden. Bij een straattentje bestel ik twee taco's met solo carne, die Chica binnen no time naar binnen schrokt. Het arme dier is uitgehongerd! Aangezien taco's nou ook niet echt tot een uitgebalanceerd dieet behoren, ga ik op zoek naar echt hondenvoer. Ik vind het verbazingwekkend genoeg in een klein winkeltje, weggestopt in een hoekje op de onderste plank. Chica verobert haar ontbijt en legt daarna dankbaar haar hoofd op mijn schoot. Nog een beetje onwillig kriebel ik haar achter haar oren. We lopen terug naar het hostel en onderweg begin ik haar stiekem een beetje leuk te vinden. Wel kijk ik beschamend de andere kant op als Chica midden op de weg gaat zitten pissen. Eh.. She's not mine.. Bij het hostel gekomen stel ik haar, inmiddels niet geheel zonder trots, voor aan Eli. We willen graag nog een kopje koffie drinken voordat we naar Barra vertrekken en gaan speciaal voor Chica buiten zitten. Ze blijkt uitstekend naar mij te luisteren als ik haar terug roep, wanneer ze naar binnen loopt. Wat een schatje! Binnen drie uur ben ik omgeturnd van hondenhater naar, in ieder geval dit exemplaar, hondenlover. Ik besluit dat ik Chica ga houden en dat ze vanaf nu met mij mee mag reizen. Hoe leuk! Maar dan gebeurt het. Zomaar, zonder waarschuwing en zonder pardon. Ze loopt met drie meisjes mee en komt niet meer terug. Ik heb zo'n twee uur geprobeerd van haar af te komen en nu loop ik zoekend en roepend door Sayulita, zonder resultaat. Rothond.
Barra de navidad is niet wat ik ervan gedacht had en dus vertrek ik de volgende dag naar Guadalajara, de hoofdstad van deze provincie. That's wat I love about travelling.. vind je het ergens leuk, dan blijf je. Zo niet, dan trek je verder.
Het leren van de Spaanse taal houdt mij 24/7 bezig. Ik droom er zelfs over! De films die onderweg getoond worden in de bus zijn geschikt studiemateriaal, ik 'lees' de Mexicaanse Cosmopolitan (en heb nog nooit zo lang met een tijdschrift gedaan!) Verslind naast de taco's hele menukaarten, soke up alle geschreven teksten van advertenties of borden, luister naar latin music en vraag mensen de orejas van het carbeza. Op straat moet ik er soms compleet loco uitzien als ik al mompelend woorden aan het memoriseren ben of oefen in wat ik straks in de winkel moet gaan zeggen. Natuurlijk gaat dit leerproces niet zonder het maken van fouten. Beetje lullig is het soms wel. Vooral als je erachter komt dat je continu de ober met garnaal aanspreekt. Muchas gracias, garnaal, het heeft heerlijk gesmaakt.
Muchas gracias voor jullie berichtjes! Het is voor mij echt super leuk reacties te krijgen op mijn verhalen, so keep on posting them! De foto's staan er op.. Ook bij de eerste twee verhalen, so enjoy!
Mexico is, zeker in vergelijking tot Azië, een stuk gecivilliseerder dan ik dacht. De invloeden vanuit Amerika zijn duidelijk aanwezig. Niet alleen word je als toerist met een onvervalst Amerikaans accent aangesproken, ook aan de voeding is het duidelijk merkbaar. En dan vooral het gevolg van die voeding (een Zumba klasje zou hier nou niet bepaald overbodig zijn). Amerikaanse auto's domineren de weg, die keurig geasfalteerd is en zonder kuilen. Plassen mag op een 'normaal' toilet, waar zowaar altijd toiletpapier aanwezig is, en bij het douchen komt er warm water uit de douchekop. Geen ge-emmer hier met buckets..
Een ander duidelijk aanwezig verschil is de religie. Geen Buddhistische tempels, maar katholieke kerken. Het is Jezus of Maria wat de kerkklok slaat. Verder minder rotzooi op straat, katten met staarten en weinig straathonden met op de grond hangende tepels.
En even voor degene die mijn kerstboom met Pasen wat merkwaardig vonden; kerst is hier still all over te place.. Kerstbomen, kerststerren, slingerdecoratie.. Gezellig. Net asl thuis.
Na een paar dagen (ik loop idd een beetje achter..) ben ik genoeg uitgerust om verder te reizen en besluit naar Sayulita te gaan. Het plaatsje blijkt net zo mooi te zijn als het klinkt. De huisjes zijn gedoopt in vrolijke kleuren, variërend van pastel tot fel en mijn hostel is een plaatje. Van daaruit ben ik met een klein wandelingetje op het strand of in het sfeervolle centrum vol leuke barretjes en restaurantjes. 's Avonds geniet ik van mijn eerste strandfeestje. Met de blote voetjes in het zand dansen op de cumbia en salsa deuntjes.. me gusta mucho!!
Hoewel ik me erg thuis voel in dit plaatsje, lonkt ook het avontuur als er een aantrekkelijk voorstel voorbij komt. Eli, een ozzie surf dude (Demel, ze zitten hier! ;-) ), vetrekt morgen naar Barra de navidad. In dit dorpje schijnen we 'the real Mexico' te vinden. Geen idee wat dat inhoudt, maar het klinkt verre van toeristisch, en dus erg goed.
De ochtend van vertrek ga ik eerst nog even naar het strand voor mijn yoga sessie. Ik wil net beginnen aan de zonnegroet, als er een hond op mij af komt rennen. Wellicht handig voor het vervolg van het verhaal; ik heb een hekel aan honden. Het beest begint dolenthousiast tegen mij op te springen en heeft geen boodschap aan mijn gebiedende 'down!' Dat snapt 'ie misschien ook niet als Mexicaanse hond, en ik weet het Spaanse woord voor 'af' niet, maar irritant is het wel. Ik probeer het tien meter verderop, en daarna nog eens tien meter. Vervolgens zit ik aan het andere eind van het strand, waar die stomme hond me nog steeds lastig valt. Ik voel me verre van Zen. Ik besluit terug te lopen na een half uur vol mislukte yoga houdingen. Onderweg word ik trouw vergezeld door de vervelende viervoeter. Bij het hostel loopt het dier achter mij aan, alsof het de normaalste zaak van de wereld is en met geen mogelijkheid krijg ik de hond weer de straat op. Als ik naar de w.c. ga, doe ik snel de deur dicht. Er zijn grenzen. Uiteraard zit het beest braaf te wachten als ik weer naar buiten kom en volgt mij kwispelend naar de keuken, alwaar 'ie zich tegoed doet aan de restjes uit de prullenbak. Ok, that's it! Laten we dan maar een behoorlijk ontbijt voor het beest gaan scoren. Ik noem hem Chico, maar zie al snel dat het een haar bereft en dat het dus Chica moet worden. Bij een straattentje bestel ik twee taco's met solo carne, die Chica binnen no time naar binnen schrokt. Het arme dier is uitgehongerd! Aangezien taco's nou ook niet echt tot een uitgebalanceerd dieet behoren, ga ik op zoek naar echt hondenvoer. Ik vind het verbazingwekkend genoeg in een klein winkeltje, weggestopt in een hoekje op de onderste plank. Chica verobert haar ontbijt en legt daarna dankbaar haar hoofd op mijn schoot. Nog een beetje onwillig kriebel ik haar achter haar oren. We lopen terug naar het hostel en onderweg begin ik haar stiekem een beetje leuk te vinden. Wel kijk ik beschamend de andere kant op als Chica midden op de weg gaat zitten pissen. Eh.. She's not mine.. Bij het hostel gekomen stel ik haar, inmiddels niet geheel zonder trots, voor aan Eli. We willen graag nog een kopje koffie drinken voordat we naar Barra vertrekken en gaan speciaal voor Chica buiten zitten. Ze blijkt uitstekend naar mij te luisteren als ik haar terug roep, wanneer ze naar binnen loopt. Wat een schatje! Binnen drie uur ben ik omgeturnd van hondenhater naar, in ieder geval dit exemplaar, hondenlover. Ik besluit dat ik Chica ga houden en dat ze vanaf nu met mij mee mag reizen. Hoe leuk! Maar dan gebeurt het. Zomaar, zonder waarschuwing en zonder pardon. Ze loopt met drie meisjes mee en komt niet meer terug. Ik heb zo'n twee uur geprobeerd van haar af te komen en nu loop ik zoekend en roepend door Sayulita, zonder resultaat. Rothond.
Barra de navidad is niet wat ik ervan gedacht had en dus vertrek ik de volgende dag naar Guadalajara, de hoofdstad van deze provincie. That's wat I love about travelling.. vind je het ergens leuk, dan blijf je. Zo niet, dan trek je verder.
Het leren van de Spaanse taal houdt mij 24/7 bezig. Ik droom er zelfs over! De films die onderweg getoond worden in de bus zijn geschikt studiemateriaal, ik 'lees' de Mexicaanse Cosmopolitan (en heb nog nooit zo lang met een tijdschrift gedaan!) Verslind naast de taco's hele menukaarten, soke up alle geschreven teksten van advertenties of borden, luister naar latin music en vraag mensen de orejas van het carbeza. Op straat moet ik er soms compleet loco uitzien als ik al mompelend woorden aan het memoriseren ben of oefen in wat ik straks in de winkel moet gaan zeggen. Natuurlijk gaat dit leerproces niet zonder het maken van fouten. Beetje lullig is het soms wel. Vooral als je erachter komt dat je continu de ober met garnaal aanspreekt. Muchas gracias, garnaal, het heeft heerlijk gesmaakt.
-
04 Februari 2012 - 08:51
Demelza Van De Haar:
Hola chica! Wat schrijf je toch weer geweldig!
En toevallig had ik ook een buddy, Eli! En ozzies in overvloed.....hihi.
Dat je een ober garnaal noemt is toch niet zo erg, wellicht heb je zelf ook hele bizarre dingen gehoord bij Ribhouse! Haha.
Nooit gedacht dat jij een 'hondenhater' zou zijn....
En ik ben jaloers op jouw voorzieningen, ik heb inmiddels alweer over m'n slippers gepiest toen ik weer in alle houdingen probeerde te mikken in iets wat ze 'toilet' noemen!
Het klinkt allemaal geweldig! Have fun met je dude! ;)
veel liefs -
04 Februari 2012 - 12:00
Carmi:
hey marlies,
leuk om je verhalen te lezen.
Zo te horen heb je het goed naar je zin.
Hier druk met school.
en aan het genieten van de sneeuw.
Ja maak al hele wandelingen door het park met ando op de slee achter me aan.
geniet jij maar lekker van de zon en de warmte. (en de kerstsfeer, hihihi)
kijk uit naar meer leuke reisverhalen van jou.
carmi -
04 Februari 2012 - 12:49
Leonie:
Hee Marlies!
Haha, geen spontane zumbales begonnen?? ;) Ik vind het leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt! Veel plezier nog en blijf je volgen!!
Liefs, Leonie -
04 Februari 2012 - 13:03
Nancy:
Lieve Marlieske...
Wat is het toch heerlijk om je verhalen te lezen! Ik geniet er elke keer weer van. Leuk om de foto's er nu ook bij te zien! Blijf genieten deerne! En pas goed op jezelf!
Liefs Nancy -
04 Februari 2012 - 22:07
Jarno:
Joh, da's gewoon Snuf de hond! Van de kinderboeken en later (hoe oud was ze toen al niet?) de film! Heb je een krabbel weten te scoren of was ze toen al verdwenen?
-
05 Februari 2012 - 07:46
Anka:
Morgen 34 graden..... Wauw fantastisch! Veel plezier op het strand! X -
05 Februari 2012 - 20:27
Mariska:
Hey Marlies, wat leuk weer aan het reizen!! Heerlijk joh...stiekem erg jaloers :)
Have fun!
Groetjes Mariska van de slowboat naar Laos -
06 Februari 2012 - 08:32
Aukje:
He Marlies,
Heb smakelijk gelachen om Chica! Zou ook echt helemaal niets voor mij zijn, zo'n gratis (tijdelijk) reismaatje.... en zo weet je ook ineens waar de uitdrukking 'onbetrouwbare hond' vandaan komt.......;-)
Ik denk dat Zuid-Amerika over het algemeen behoorlijk geciviliseerd is tov Azië, al zijn er natuurlijk wel uitzonderingen.....
Geniet van je reis! Het is hier ijskoud en de discussie over de Elfstedentocht waait al behoorlijk op (zelfs de rayonhoofden, JAWEL, zijn AL bij elkaar geweest......)
xxx Aukje -
06 Februari 2012 - 09:29
Manon:
O.M.G. die Chica!! hahaha
wel een plaatje hoor, maar goed reizen is vast makkelijker zonder voor haar te hoeven zorgen (en elke keer je taco's te moeten delen ;-) )
xxx
Manon
-
06 Februari 2012 - 10:19
Corina:
Ach je had Chica wel bij mij mogen afleveren. Had je Daphne heel blij mee gemaakt....
Meis wat heerlijk om je verhalen weer te lezen. Ik begin je wel steeds meer te missen hoor. En ik ben ook wel stilletjes jaloers.
Lekker genieten en ik zie je volgend verhaal al met smart tegemoet.
Dikke kus -
06 Februari 2012 - 14:46
Linda:
Weer een geweldig stukje vooral over Chica.
groetjes
Linda -
06 Februari 2012 - 17:15
Anneke:
Ik wou dat ik jou was... -
06 Februari 2012 - 17:17
Anneke:
Lijkt me super zo'n reis. Je neemt me helemaal mee in je verhaal...
Zit ik er net helemaal in, kijk ik om me heen zie ik dat ik gewoon thuis in ons kikkerlandje ben. Wat een domper zeg!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
